naśladowniczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

naśladowniczka (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. ta, która naśladuje
(1.2) przen. uczennica, zwolenniczka
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nauczyciel na próżno szukał u uczennic naśladowniczek w swojej pasji do entomologii.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. naśladowanie n
forma męska naśladownik m
czas. naśladować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. naśladownik + -ka[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: naśladownik
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „naśladowniczka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.