malignus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

malignus (język łaciński)[edytuj]

malignus (2.1)
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieżyczliwy, złośliwy
(1.2) szkodliwy, zgubny
(1.3) nieurodzajny, skąpy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) rel. diabeł, zły[1]
odmiana:
(1) malign|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
(2) malign|us, malignī (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) benignus
(1.2) benignus
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. malignans m, malignatio ż, malignitas ż
czas. maligno, malignor
przysł. maligne, maligniter
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. malus
źródłosłów dla ang. malign, franc. malin, galic. maligno, hiszp. maligno, katal. maligne, port. maligno, sycyl. malignu, wł. maligno
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 403.