korzenność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

korzenność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest korzenne
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) korzenność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. korzeń m, korzonek m, korzennik m, korzennictwo n
przym. korzenny
przysł. korzennie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. korzenny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: