korzenny

korzenny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kulin. przyprawiony korzeniami; pachnący taką przyprawą

(1.2) bot. odnoszący się do korzeni (roślin stanowiących przyprawy)

(1.3) daw. związany z handlem korzeniami

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	korzenny		korzenna	korzenne	korzenni	korzenne
dopełniacz	korzennego		korzennej	korzennego	korzennych
celownik	korzennemu		korzennej	korzennemu	korzennym
biernik	korzennego	korzenny	korzenną	korzenne	korzennych	korzenne
narzędnik	korzennym		korzenną	korzennym	korzennymi
miejscownik	korzennym		korzennej	korzennym	korzennych
wołacz	korzenny		korzenna	korzenne	korzenni	korzenne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. korzeń mrz, korzenność ż, korzennictwo n, korzeniówka ż

przym. przykorzenny, korzeniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. korzeń + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spicy, spiced, spicey
• niemiecki: (1.1) Gewürz-, Kräuter-, würzig

źródła: