subkontynent

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

subkontynent (język polski)[edytuj]

subkontynent (1.1) indyjski
subkontynent (1.1) grenlandzki
wymowa:
IPA[ˌsupkɔ̃nˈtɨ̃nɛ̃nt], AS[supkõntnẽnt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. ląd wielkich rozmiarów, lecz mniejszy niż kontynent lub stanowiący jego wydzieloną, szczególną część[1]; zob. też subkontynent w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) subkontynent + D. • subkontynent + przym.
kolokacje:
(1.1) subkontynent Grenlandii / Indii / … • subkontynent grenlandzki / indyjski / europejski / arabski • subkontynent Eurazji / Ameryki Północnej
synonimy:
antonimy:
(1.1) superkontynent
hiperonimy:
(1.1) ląd
hiponimy:
holonimy:
(1.1) kontynent
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. subkontynentalny
rzecz. kontynent mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. sub- + kontynent < łac. subcontinens < łac. sub + continenspod, poniżej + kontynent[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „subkontynent” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.