kontur

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Konturkontúrkòntur

kontur (język polski)[edytuj]

kontur (1.1) sylwetki
kontur (1.2) Indii
wymowa:
IPA[ˈkɔ̃ntur], AS[kõntur], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) linia, zarys kształtu
(1.2) geogr. mapa z zaznaczonymi tylko liniami lądów, głównych rzek, gór itp.
(1.3) szt. linia obwodząca dany motyw na malowidle lub rysunku, odgraniczająca płaszczyzny od siebie
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zarys, sylweta, obrys, sylwetka, szkic, schemat, profil
(1.3) obrys, obrysowanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konturówka ż, konturóweczka ż, konturowość ż
czas. konturować ndk.
przym. konturowy
przysł. konturowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. contour
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

kontur (esperanto (morfem))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) kontur
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. konturo
czas. konturi, konturiĝi
przysł. konture
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kontur (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kontur, zarys
odmiana:
(1.1) en kontur, konturen, konturer, konturerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) konturteckning
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: