konturówka

konturówka (język polski)

kredki konturówki (1.1)

konturówka (1.2) Polski

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃ntuˈrufka], AS: [kõnturufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kosmet. kosmetyk w formie ołówka, sztyftu lub pędzelka, służący do obrysowania oczu lub ust; zob. też konturówka w Wikipedii

(1.2) pot. mapa konturowa

(1.3) pot. odblaskowe oznakowanie konturowe samochodów

(1.4) szt. grubo nakładana farba do rysowania konturów, np. reliefów imitujących witraże

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konturówka	konturówki
dopełniacz	konturówki	konturówek
celownik	konturówce	konturówkom
biernik	konturówkę	konturówki
narzędnik	konturówką	konturówkami
miejscownik	konturówce	konturówkach
wołacz	konturówko	konturówki

przykłady:

(1.1) Błyszczyk czy szminka to dla wielu kobiet obowiązkowy kosmetyk, ale już z konturówką bywa różnie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) konturówka do ust / do brwi / do oczu • nałożyć / nakładać konturówkę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontur m, konturowość ż

zdrobn. konturóweczka ż

czas. konturować

przym. konturowy

przysł. konturowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-4) pol. kontur + -ówka

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Konturenstift m

źródła: