kol

kol (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) szyja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. kolo, kolumo, ĉirkaŭkolo, markolo, montkolo, terkolo, kolrimeno, kolharoj

przym. kola

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kol (język fiński)

wymowa:

znaczenia:

liczebnik

(1.1) pot. trzy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kolme

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) liczebnik używany w mowie nieoficjalnej, stosowany m.in. w wyliczankach

źródła:

kol (język holenderski)

wymowa:

IPA: [kɔl]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) czarownica, wiedźma

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) heks

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kol (język indonezyjski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chem. górn. węgiel

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

hol. kool

uwagi:

źródła:

kol (język islandzki)

wymowa:

IPA: [kʰɔːl]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. górn. węgiel

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolefni n, kolkrabbi m, kolvetni n

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. kol

uwagi:

źródła:

kol (język litewski)

wymowa:

IPA: [koːl]

znaczenia:

spójnik

(1.1) dopóki, jak długo, nim, zanim

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

ačiū Dievui, kol yra duonelės, o be pyrago apsieisim

etymologia:

uwagi:

źródła:

kol (język norweski (nynorsk))

wymowa:

IPA: [kɔːl]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. górn. węgiel

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. kol

uwagi:

źródła:

kol (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kołek, pal

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kol (język staronordyjski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, liczba mnoga

(1.1) węgiel

odmiana:

(1.1) blp

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pragerm. *kulą

uwagi:

źródła:

kol (język staro-wysoko-niemiecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. górn. węgiel

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pragerm. *kulą

uwagi:

źródła:

kol (język szwedzki)

kol (1.2)

wymowa:

​ IPA: [koːl]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. węgiel (pierwiastek)

(1.2) górn. węgiel (materiał opałowy)

(1.3) kawałek węgla

skrótowiec w funkcji rzeczownika

(2.1) wariant do KOL

odmiana:

(1.1-2) lp ett kol, kolet; blm

(1.3) lp ett kol, kolet; lm kol, kolen

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Kol är grundämne nummer 6 i det periodiska systemet. → Węgiel jest pierwiastkiem numer 6 w układzie okresowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. C

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolare

czas. kola, förkolna

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe koldioxid, kolgruva, kolhydrat, kolsyra • brunkol, grillkol, stenkol, träkol

fraza czasownikowa lägga på ett kol

złożenie przymiotnikowe kolsvart

etymologia:

(1.1) st.nord. kol

uwagi:

nie mylić z: koll → kontrola, nie mylić z: kål → kapusta

(1.1) zobacz też: Indeks:Szwedzki - Pierwiastki chemiczne

źródła:

kol (język średnio-wysoko-niemiecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. górn. węgiel

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pragerm. *kulą

uwagi:

źródła:

kol (tok pisin)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zimny

(1.2) powołany, wezwany

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. cold

(1.2) ang. called

uwagi:

źródła:

kol (język turecki)

wymowa:

IPA: [kol]

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. ręka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Indeks:Turecki - Części ciała

źródła:

kol (volapük)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przeciw, przeciwko

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: