kaz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Kazkaž

kaz (użycie międzynarodowe)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

symbol

(1.1) jęz. kody ISO 639-2 i ISO 639-3 język kazachski, kazaski, kazachszczyzna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kaz (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) wada, defekt, skaza
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kaz (esperanto (morfem))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) przypadek, zdarzenie, wypadek
(1.2) gram. przypadek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. kazo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kaz (język turecki)[edytuj]

wymowa:
IPA/kɑz/
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ornit. gęś[1]
(1.2) przen. głupiec, dureń, osioł[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
kazın ayağı öyle değilto nie tak, nie w tym rzecz[1]
kaz kafalıtępy, głupi, nierozgarnięty[1]
etymologia:
osm. قاز (kaz) → gęś < praturk. *kāzgęś, wyraz pochodzenia onomatopeicznego[2]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Turecki - Ptaki
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Maria Kozłowska, Słownik turecko-polski. Türkçe-Lehçe sözlük, eMKa, Warszawa 2006, ISBN 978-83-923825-0-8.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „қа:з” w: Этимологический словарь тюркских языков, red. Эрванд Владимирович Севортян i in., t. V, Наука i in., Moskwa 1974–, s. 184.