kataryniarz

kataryniarz (język polski)

kataryniarz (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌkataˈrɨ̃ɲaʃ], AS: [katarỹńaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) uliczny grajek grający na katarynce

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kataryniarz	kataryniarze
dopełniacz	kataryniarza	kataryniarzy
celownik	kataryniarzowi	kataryniarzom
biernik	kataryniarza	kataryniarzy
narzędnik	kataryniarzem	kataryniarzami
miejscownik	kataryniarzu	kataryniarzach
wołacz	kataryniarzu	kataryniarze
depr. M. i W. lm: (te) kataryniarze

przykłady:

(1.1) Nie puszczano bab, śpiewających pieśni pobożne, ani dziada, który grał na klarnecie, ani kataryniarzy. (B. Prus: Katarynka)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. śl. lajerman

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) muzykant

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. katarynka ż, kataryniarka ż

przym. katarynkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) organ-grinder
• hiszpański: (1.1) organillero m
• jidysz: (1.1) קאַטערינשטשיק (katerinszczik)
• nowogrecki: (1.1) λατερνατζής m
• rosyjski: (1.1) шарманщик m

źródła: