klarnet

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

klarnet (język polski)[edytuj]

dwa typy klarnetów (1.1)
brzmienie klarnetu (1.1)
wymowa:
IPA[ˈklarnɛt], AS[klarnet] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. instrument dęty drewniany ze stroikiem; zob. też klarnet w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) reg. żart. osoba niezbyt rozgarnięta[1]
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Nie puszczano bab, śpiewających pieśni pobożne, ani dziada, który grał na klarnecie, ani kataryniarzy[3].
(1.1) Dźwięk klarnetu jest miękki, soczysty i delikatny[4].
(2.1) Powiedz tym klarnetom, że nie zabrali bidonu z budowy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) klarnet altowy / basowy / klezmerski / kontrabasowy / piccolobarwy / budowa / dźwięk / rejestry / stopliwość / stroik / wirtuoz klarnetu • futerał do kontrabasu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) aerofon, instrument
(2.1) osoba
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) ustnik, baryłka, korpus, czara
wyrazy pokrewne:
rzecz. klarnecista mos, klarnecistka ż
zdrobn. klarnecik mrz
przym. klarnetowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. clarinette[5], wł. clarinetto[6]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 19.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „klarnet” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. B. Prus: Katarynka.
  4. z Wikipedii
  5. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „klarnet” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  6. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „klarnet” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

klarnet (esperanto (morfem))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) klarnet
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. klarneto
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

klarnet (język estoński)[edytuj]

wymowa:
IPA/klarnet/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. klarnet
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

klarnet (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. klarnet
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

klarnet (język turecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[klaɾnɛt]
podział przy przenoszeniu wyrazu: klar•net
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. klarnet
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

klarnet (język wilamowski)[edytuj]

klarnet (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. klarnet
odmiana:
(1.1) lp klarnet; lm klarneta
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Klarinette
uwagi:
źródła: