karakuł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: karakul

karakuł (język polski)[edytuj]

młody karakuł (1.1)
karakuł (1.2)
wymowa:
IPA[kaˈrakuw], AS[karakuu̯]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. owca pochodzenia azjatyckiego, której jagnię ma sierść zwiniętą w charakterystyczne loki; zob. też karakuł w Wikipedii
(1.2) pot. wyprawiona skóra jagnięcia karakuła (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Karakuły hodowane głównie w Azji i Afryce.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karakuły nmos
przym. karakułowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
(1.2) zwykle w lm, zob. karakuły
tłumaczenia:
źródła: