judeochrześcijanin

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

judeochrześcijanin (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌjudɛɔxʃɛɕʨ̑iˈjä̃ɲĩn], AS[i ̯udeoχšeśćii ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. w pierwszych wiekach chrześcijaństwa: Żyd wyznający chrześcijaństwo, ale zachowujący tradycyjne obrzędy i zwyczaje wedle prawa mojżeszowego[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska judeochrześcijanka
przym. judeochrześcijański
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. judeo- + chrześcijanin < łac. IudaeusŻyd[1]; gr. ΙουδαίοςŻyd
uwagi:
(1.1) por. poganochrześcijanin
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „judeochrześcijanin” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.