jesion

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

jesion (język polski)[edytuj]

jesion (1.1)
wymowa:
IPA[ˈjɛ̇ɕɔ̃n], AS[i ̯ėśõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dendr. Fraxinus L.[1], drzewo, rzadziej krzew, występujące na obszarze półkuli północnej[2], z rodziny oliwkowatych; zob. też jesion w Wikipedii
(1.2) techn. jesionowe drewno
odmiana:
(1.1)
(1.2) blm,
przykłady:
(1.1) Jesiony uprawiane w parkach i ogrodach jako drzewa ozdobne.
składnia:
kolokacje:
(1.1) jesion wyniosłyjesion mannowyszpaler jesionów
(1.2) posadzka / podłoga / parkiet z jesionu
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) jasiyń
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) jasiyń
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) drzewo, krzew
(1.2) drewno
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. jesionowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *(j)asenъ / prasł. *(j)asenь[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Fraxinus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 2,0 2,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jesion” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.