inteligencja
Wygląd
inteligencja (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌĩntɛlʲiˈɡɛ̃nt͡sʲja], AS: [ĩntelʹigẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sprawność umysłowa, umiejętność polegająca na rozumieniu danych sytuacji; zob. też inteligencja w Wikipedii
- (1.2) przen. ogół ludzi wykształconych i wykonujących zawodowo pracę umysłową[1]; zob. też inteligencja (społeczeństwo) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik inteligencja inteligencje dopełniacz inteligencji inteligencji / przest. inteligencyj[2] celownik inteligencji inteligencjom biernik inteligencję inteligencje narzędnik inteligencją inteligencjami miejscownik inteligencji inteligencjach wołacz inteligencjo inteligencje
- przykłady:
- (1.1) Nie należy bagatelizować jego inteligencji.
- (1.2) Wzniecona przez partię pomarcowa kampania antysemicka i antyinteligencka pobudziła polityczną świadomość inteligencji i stała się punktem odniesienia jej politycznych poglądów i preferencji[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) iloraz inteligencji, inteligencja skrystalizowana, inteligencja twórcza, inteligencja werbalna, inteligencja emocjonalna, inteligencja duchowa, inteligencja abstrakcyjna
- (1.2) inteligencja techniczna
- synonimy:
- (1.1) pojętność, bystrość, intelekt, zaradność, przenikliwość, błyskotliwość[4]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. inteligent m, inteligentka ż
- przym. inteligentny, inteligencki
- przysł. inteligentnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. intelligentia
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) intelligence
- arabski: (1.1) حذق, ذكاء
- baskijski: (1.1) adimen
- białoruski: (1.1) інтэлігентнасць ż; (1.2) інтэлігенцыя ż
- bułgarski: (1.1) интелигентност ż; (1.2) интелигенция ż
- duński: (1.1) intelligens w; (1.2) intelligentsia w
- esperanto: (1.1) inteligenteco; (1.2) intelektularo, inteligencio
- francuski: (1.1) intelligence
- hiszpański: (1.1) inteligencia ż; (1.2) inteligencia ż, intelectualidad ż
- interlingua: (1.1) intelligentia
- japoński: (1.1) 知力
- jidysz: (1.1) אינטעליגענץ
- łaciński: (1.1) intelligentia
- niemiecki: (1.1) Intelligenz ż
- nowogrecki: (1.1) ευφυΐα ż, διανοητικότητα ż, διανόηση ż; (1.2) ιντελιγκέντσια ż, διανόηση ż
- ormiański: (1.1) բանականություն, խելք
- perski: (1.1) هوش
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- portugalski: (1.1) inteligência
- rosyjski: (1.1) интеллигентность ż; (1.2) интеллигенция ż
- słowacki: (1.1) inteligencia ż; (1.2) inteligencia ż
- staroegipski: (1.1) (ỉb)
- suahili: (1.1) akili
- szwedzki: (1.1) intelligens w; (1.2) intelligens w
- turecki: (1.1) zekâ
- tuvalu: (1.1) poto
- ukraiński: (1.1) інтелігентність ż; (1.2) інтелігенція ż
- węgierski: (1.1) intelligencia
- wilamowski: (1.1) inteligenc ż
- włoski: (1.1) intelligenza; (1.2) intellighenzia
- źródła:
- ↑ Hasło „inteligencja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „inteligencja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Edmund Wnuk-Lipiński, Demokratyczna rekonstrukcja : z socjologii radykalnej zmiany społecznej, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Synonimy do słowa: inteligencja, Słownik wyrazów bliskoznacznych