hungaryzm
hungaryzm (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka węgierskiego; zob. też hungaryzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hungaryzm hungaryzmy dopełniacz hungaryzmu hungaryzmów celownik hungaryzmowi hungaryzmom biernik hungaryzm hungaryzmy narzędnik hungaryzmem hungaryzmami miejscownik hungaryzmie[1] hungaryzmach wołacz hungaryzmie[1] hungaryzmy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) madziaryzm[2][3]
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zapożyczenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hungarystyka ż, hungarysta mos, hungarystka ż, hungaryzacja ż
- przym. hungarystyczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- por. madziaryzm
- zobacz też: Indeks:Polski - Językoznawstwo
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) hungarismus m, hungarizmus m
- słowacki: (1.1) hungarizmus m
- ukraiński: (1.1) мадяризм m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑
Hasło „madziaryzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „madziaryzm” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „hungaryzm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑
Hasło „hungaryzm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
