hebes

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hebes (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. osobnik tępy, nierozgarnięty, niepojętny, głupi[1][2]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikhebeshebesy
dopełniaczhebesahebesów
celownikhebesowihebesom
biernikhebesahebesów
narzędnikhebesemhebesami
miejscownikhebesiehebesach
wołaczhebesiehebesy
przykłady:
(1.1) Z tym hebesem nie pomoże, trzeba zrobić to inaczej.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) głupek, tępak, zakuty łeb, zakuta pała
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. hebes → tępy, głupkowaty[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Krystyna Holly, Anna Żółtak, Słownik wyrazów zapomnianych, czyli słownictwo naszych lektur, Warszawa 2001, s. 130.
  2. ↑ M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Warszawa 1916, t. 1, s. 413.
  3. ↑ Aleksander Fredro, Zemsta.
  4. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „hebes” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=hebes&oldid=8075089”