głowięta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

głowięta (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) książk. pieszcz. głowy dzieci[1]
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Dzieciska wystawiły przez otwór swe głowięta i z zaciekawieniem obserwowały Romów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) jasne / kruczoczarne / ostrzyżone / wystrzyżone głowięta
synonimy:
(1.1) główki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. głowa ż, główka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. głowa
uwagi:
zobacz też: nożętanóżętaoczętarączętaślepiętaślipiętawąsiętawłosięta
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „głowięta” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.