rączęta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rączęta (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) książk. pieszcz. ręce lub dłonie dzieci lub ukochanej osoby[1]
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Lekarz każe mi być spokojną... a tymczasem biedny Staś chudnie i różowa twarzyczka bieleje, i oczki mu zapadają, i rączęta świecą kostkami...[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rączki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ręczny mrz, podręcznik mrz, ręcznik mrz, ręka ż, rękaw mrz, rękawica ż, rękawiczka ż, rękojmia ż, poręczenie n, poręka ż, zaręczyny lm nmos, zrękowiny lm nmos, ręczna ż, rączka ż, rąsia ż
czas. ręczyć ndk., poręczać ndk., wręczać ndk., wyręczać ndk., zaręczać ndk., zaręczać się ndk.
przym. odręczny, podręczny, poręczny, ręczny, zaręczynowy
przysł. ręcznie, odręcznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ręka
uwagi:
zobacz też: głowiętanożętanóżętaoczętaślepiętaślipiętawąsiętawłosięta
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rączęta” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Józef Ignacy Kraszewski, Dziennik Serafiny (wyd. 1876)