fons

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

fons (język kataloński)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈfons]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) tył, spód
odmiana:
(1.1) lp fons lm fons
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

fons (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) źródło[1]
(1.2) woda źródlana[1]
(1.3) przen. przyczyna lub początek czegoś[1]
odmiana:
(1.1-2) fōns, fontis (deklinacja III);
przykłady:
(1.1) In montibus multī fontēs sunt.W górach znajdują się liczne źródła.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. fontanus
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. fundo, fundere
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Hasło „fons” w: Słownik łacińsko-polski, wyd. dziesiąte, opr. Kazimierz Kumaniecki, według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977, s. 217.