faetony

faetony (język polski)

przedstawiciel faetonów (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) syst. ornit. Phaethontiformes Sharpe, rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych; zob. też faetony w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: faeton

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	faetony
dopełniacz	faetonów
celownik	faetonom
biernik	faetony
narzędnik	faetonami
miejscownik	faetonach
wołacz	faetony

przykłady:

(1.1) Gdy jeden rodzic faetonów wysiaduje, drugi poluje.

składnia:

kolokacje:

(1.1) faetony występują / gniazdują / polują • wymarłe faetony

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) takson

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. faeton mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. faeton + -y

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

źródła: