entuzjazm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

entuzjazm (język polski)[edytuj]

entuzjazm (1.1)
wymowa:
IPA[ɛ̃nˈtuzʲjasm̥], AS[ẽntuzʹi ̯asm̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) stan zachwytu czymś; zapał, radość
odmiana:
(1) blm
przykłady:
(1.1) Cała sala z entuzjazmem biła brawo.
składnia:
kolokacje:
(1.1) młodzieńczy entuzjazm
synonimy:
(1.1) zachwyt, uniesienie, zapał
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. entuzjasta m, entuzjastka ż
czas. rozentuzjazmować dk.
przym. entuzjastyczny
przysł. entuzjastycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. enthusiasmus < gr. ἐνθουσιασμός (enthusiazmos) < gr. ἐνθουσιάζω + -μός (enthousiázō + -mós) → być w ekstazie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.