dzióbas
dzióbas (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. rodzaj afektonimu stosowanego wobec mężczyzny, np. męża
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (2.1) pot. pocałowanie kogoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dzióbas dzióbasi dopełniacz dzióbasa dzióbasów celownik dzióbasowi dzióbasom biernik dzióbasa dzióbasów narzędnik dzióbasem dzióbasami miejscownik dzióbasie dzióbasach wołacz dzióbasie dzióbasi depr. M. i W. lm: (te) dzióbasy[1] - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dzióbas dzióbasy dopełniacz dzióbasa dzióbasów celownik dzióbasowi dzióbasom biernik dzióbasa / dzióbas dzióbasy narzędnik dzióbasem dzióbasami miejscownik dzióbasie dzióbasach wołacz dzióbasie dzióbasy
- przykłady:
- (1.1) Twój dzióbasowi to ma się z tobą dobrze.
- (2.1) Dostaniesz dzióbasa, tylko przestań już jojczyć.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziubas
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziubas
- źródła:
- ↑ Hasło „dziubas (osoba)” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.