dziubas

dziubas (język polski)

dziubas (2.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. rodzaj afektonimu stosowanego wobec mężczyzny, np. męża

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(2.1) pot. pocałowanie kogoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dziubas	dziubasi
dopełniacz	dziubasa	dziubasów
celownik	dziubasowi	dziubasom
biernik	dziubasa	dziubasów
narzędnik	dziubasem	dziubasami
miejscownik	dziubasie	dziubasach
wołacz	dziubasie	dziubasi
depr. M. i W. lm: (te) dziubasy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dziubas	dziubasy
dopełniacz	dziubasa	dziubasów
celownik	dziubasowi	dziubasom
biernik	dziubasa / dziubas	dziubasy
narzędnik	dziubasem	dziubasami
miejscownik	dziubasie	dziubasach
wołacz	dziubasie	dziubasy

przykłady:

(1.1) Mojemu dziubasowi dogadzam w najróżniejszy sposób.

(2.1) Dostaniesz dziubasa, tylko przestań już mantyczyć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rzad. dzióbas

(2.1) buzi, buziak, całus, cmoknięcie, pocałunek; war. rzad. dzióbas

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziuba ż, dziubak mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dziób + -as

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: