cumować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cumować (język polski)[edytuj]

oni cumują (1.1) jacht
jacht cumuje (2.1) przy pirsie
wymowa:
IPA[ʦ̑ũˈmɔvaʨ̑], AS[cũmovać], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) żegl. mocować statek do nabrzeża
(1.2) daw. uczn. pić alkohol, upijać się[1]

czasownik nieprzechodni niedokonany

(2.1) żegl. być przymocowanym do nabrzeża
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(2.1) Przez wiele lat Ad-Dauha była ważnym portem, jednak płytkie wody i rafy koralowe powodowały, że w porcie nie mogły cumować duże jednostki[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cuma ż, cumowanie n, zacumowanie n, przycumowanie n
czas. przycumować dk., zacumować dk.
przym. cumowy, cumowniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Danuta Buttler, O wzajemnym oddziaływaniu terminologii i słownictwa technicznego. Determinologizacja wyrazów z leksyki specjalnej, „Poradnik Językowy” nr 3/1979, s. 130.
  2. Z Wikipedii.