cringe

cringe (język polski)

wymowa:

(spolszczona) lp ‹krindż›, lm ‹krindże›

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) slang. coś żenującego, obciachowego, co wywołuje wstyd lub niesmak

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cringe	cringe’e
dopełniacz	cringe’u	cringe’ów
celownik	cringe’owi	cringe’om
biernik	cringe	cringe’e
narzędnik	cringe’em	cringe’ami
miejscownik	cringe’u	cringe’ach
wołacz	cringe’u	cringe’e

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obciach, siara, żenada, zażenowanie, wstyd

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krindż m, krindżówa ż

przym. cringe'owy, krindżowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) zapożyczenie z ang. cringe → zażenować się, zażenować kogoś, skulić się

uwagi:

war. krindż

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cringe
• duński: (1.1) cringe

źródła:

cringe (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈkɹɪndʒ/, SAMPA: /"kr\IndZ/

wymowa amerykańska^ⓘ

znaczenia:

czasownik

(1.1) odsunąć się, wzdrygnąć się (przed czymś lub przed kimś)

(1.2) zażenować się, zażenować (kogoś)

(1.3) skulić się

(1.4) płaszczyć się

rzeczownik

(2.1) wzdrygnięcie

(2.2) płaszczenie, służalczość, czołobitność

(2.3) slang. żenada

odmiana:

(1.1-4) cringe, cringed, cringed, cringes, cringing

(2.1-3) lp cringe; lm cringes

przykłady:

(2.3) That video was full of cringe. → Tamten film był żenujący (dosł. pełen żenady).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. cringy

związki frazeologiczne:

etymologia:

średnioang. *crinchen, crenchen, crengen < st.ang. *crenċan, *crenċġan, *crengan → spowodować upadek, obrócić < pragerm. *krangijaną → spowodować obrót < *kringaną, *krinkaną → upadać < praindoeur. *grenǵʰ- → przekręcać, obracać

por. szkoc. crenge, creinge, creenge, crienge

źródłosłów dla: pol. cringe

uwagi:

źródła: