upadać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

upadać (język polski)[edytuj]

piłkarz upada (1.1)
wymowa:
IPA[uˈpadaʨ̑], AS[upadać]
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) momentalnie, mimowolnie zmieniać pozycję ze stojącej na leżącą
(1.2) opaść, zlecieć; szybko przemieścić się w locie z góry na dół
(1.3) tracić na znaczeniu, kończyć się niepowodzeniem
(1.4) przest. przestać postępować według zasad moralnych; być niemoralnym, postąpić w taki sposób
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przewracać się, wywracać się
(1.2) spadać, opadać, zlatywać
(1.3) załamywać się, rozpadać się, runąć, bankrutować
(1.4) staczać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. upadły mos, pad m, upadek m, opad m, upadanie n, padanie n, upadłość ż
czas. padać ndk., upaść dk.
przym. upadły
związki frazeologiczne:
upadać na duchu
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „upadać” w: SJP.pl.