ciągłość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ciągłość (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co ciągłe
(1.2) mat. cecha funkcji, dla której mała zmiana argumentu powoduje zawsze jedynie małą zmianę wyniku; zob. też funkcja ciągła w Wikipedii
(1.3) mat. cecha porządku gęstego, dla którego między dowolnymi dwoma elementami znajduje się trzeci element; zob. też porządek ciągły w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3) blm,
przykłady:
składnia:
(1.1) ciągłość + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ciągły
rzecz. ciąganie n
przysł. ciągle
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. ciągły + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: