chuj w dupę

chuj w dupę (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈxuj ˈv‿dupɛ], AS: [χui ̯ v‿dupe], zjawiska fonetyczne: denazal.• przyim. nie tw. syl.

​

znaczenia:

fraza wykrzyknikowa

(1.1) wulg. okrzyk złości w stosunku do drugiej osoby

odmiana:

przykłady:

(1.1) Chuj w dupę temu, kto pierwszy zaczął.

(1.1) Spiesznie nabazgrał na bibułkowej serwetce „Chuj ci w dupę" i rzucił nią w zdumioną dziewczynę.

(1.1) Poszły na poprawkę. Znowu je ujebał. Chociaż nie powinno go być na poprawce. Ujebał, mówię, chuj mu w dupę. Dziewczyny za niezdany egzamin miały wylot ze szkoły i z policji.

składnia:

(1.1) chuj + C. (komuś) + w dupę

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

• zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
• zob. ChWDP → chuj w dupę policji

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) ¡a tomar por culo!
• nowogrecki: (1.1) άντε γαμήσου!

źródła: