charłak

charłak (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek schorzały, mizernie wyglądający

(1.2) człowiek bez środków do życia, biedak

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	charłak	charłacy
dopełniacz	charłaka	charłaków
celownik	charłakowi	charłakom
biernik	charłaka	charłaków
narzędnik	charłakiem	charłakami
miejscownik	charłaku	charłakach
wołacz	charłaku	charłacy
depr. M. i W. lm: (te) charłaki

przykłady:

(1.1) Zakonnica uwijała się przy charłakach, starając się ulżyć ich niedoli.

(1.2) W sieni stało jakiś dwóch charłaków, prosząc feldmarszałka o jałmużnę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) cherlak, cherlawiec, chory, słabeusz, wymoczek

(1.2) biedak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. charłać ndk.

przym. charłacki

przysł. charłacko

rzecz. charłackość ż, charłactwo n, charłaczość ż, charłaczyna ż, charłanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. charłać + -ak

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: