calo

calo (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈka.lo]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) (Kantabria) dająca się zmierzyć głębokość (np. rzeki, zbiornika wodnego)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od calar

(2.2) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od caler

odmiana:

(1.1) lm calos

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) profundidad

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. calar, calarse

przym. caloso

rzecz. cala ż, calón m, cale m, calador m, caladora ż, caladura ż, caladero m, caladera ż, calado m, calados m lm, calada ż

związki frazeologiczne:

hacer calo → (Kantabria) gruntować, sięgać dna (np. rzeki)

etymologia:

zob. calar

uwagi:

źródła:

calo (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) parobek, tragarz

czasownik

(2.1) zwoływać, wywoływać

odmiana:

(1.1) cālō, cālōnis (deklinacja III, paradygmat)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cālō	cālonēs
dopełniacz	cālonis	cālonum
celownik	cālonī	cālonibus
biernik	cālonem	cālonēs
ablatyw	cālone	cālonibus
wołacz	cālō	cālonēs

(2.1) calō, calāre, calāvī, calātum (koniugacja I)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: