bukolika

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bukolika (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. niewielki utwór liryczno-epiczny nawiązujący do życia pasterzy; zob. też bukolika w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Utwór ten pominięto w wyborze jego bukolik, opublikowanym po raz pierwszy w 1975.
(1.1) Rozczytywała się w bukolikach Wergiliusza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sielanka, ekloga, idylla, skotopaska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bukoliczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. bucolicus < gr. βουκολικός < gr. βουκόλοςpasterz krów, krowiarz[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: