ekloga

ekloga (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. pogodny krótki liryk idealizujący życie na wsi; zob. też ekloga w Wikipedii

(1.2) liter. niewielki zbiór szeregu urywków z różnych autorów

(1.3) hist. praw. greckie opracowanie justyniańskiego zbioru prawa rzymskiego

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekloga	eklogi
dopełniacz	eklogi	eklog
celownik	eklodze	eklogom
biernik	eklogę	eklogi
narzędnik	eklogą	eklogami
miejscownik	eklodze	eklogach
wołacz	eklogo	eklogi

przykłady:

(1.1) W literaturze polskiej ekloga uprawiana była w baroku.

(1.1) Eklogi pisał Wergiliusz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sielanka, bukolika, idylla, skotopaska

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. eklektyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. eclogue < łac. ecloga < gr. ἐκλογή → wybór, żniwa

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) eclogue
• słowacki: (1.1) ekloga ż
• włoski: (1.1) egloga ż, ecloga ż

źródła:

ekloga (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. ekloga – liryk o życiu na wsi

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: