bucolica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bucolica (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/bu.ˈkɔ.li.ka/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. bukolika, sielanka

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: bucolico
odmiana:
(1.1) lp bucolica; lm bucoliche
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bucolico m
przym. bucolico
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. bucolica < łac. bucolicus < gr. βουκολικός < gr. βουκόλοςpasterz krów, krowiarz[1]
uwagi:
źródła: