bileterka

bileterka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbʲilɛˈtɛrka], AS: [bʹileterka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pracowniczka teatru, kina itp. kontrolująca bilety przy wejściu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bileterka	bileterki
dopełniacz	bileterki	bileterek
celownik	bileterce	bileterkom
biernik	bileterkę	bileterki
narzędnik	bileterką	bileterkami
miejscownik	bileterce	bileterkach
wołacz	bileterko	bileterki

przykłady:

(1.1) Bileterka nie chciała nas wpuścić, bo okazało się, że zapomnieliśmy biletów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilet m, bilecik m

forma męska bileter m

przym. bileterski, biletowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

forma żeńska od: bileter

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: bileter

• białoruski: (1.1) білецёрка ż
• czeski: (1.1) uvaděčka ż
• rosyjski: (1.1) билетёрша ż
• słowacki: (1.1) biletárka ż
• słoweński: (1.1) biljeterka ż
• ukraiński: (1.1) білетерка ż

źródła: