anheimfallen

anheimfallen (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) popadać, popaść, paść ofiarą, paść ofiarą

(1.2) przypadać, przypaść, stawać się częścią, stać się częścią

odmiana:

(1.1-2) anheimfall|en (fällt anheim), fiel anheim, anheimgefallen (haben)

przykłady:

(1.1) Man darf nicht dem Irrtum anheimfallen, dass die Preise stabil bleiben. → Nie należy popadać w pomyłkę, że ceny pozostaną stabilne.

(1.1) Sein ganzes Vermögen fiel der Kirche anheim. → Jego cały majątek przypadł kościołowi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) der Vergessenheit / dem Vergessen anheimfallen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: