Irrtum

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Irrtum (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
wymowa austriacka?/i
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pomyłka, błąd
odmiana:
(1.1)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikder Irrtumdie Irrtümer
dopełniaczdes Irrtums
des Irrtumes		der Irrtümer
celownikdem Irrtum
dem Irrtume		den Irrtümern
biernikden Irrtumdie Irrtümer
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) einem Irrtum erliegen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Irrer m, Irre ż
czas. irren, sich irren
przym. irrtümlich
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. irretuom < swn. irrituom[1]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Irrtum” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Irrtum&oldid=7866957”