stabilny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: stabilný

stabilny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[staˈbʲilnɨ], AS[stabʹilny], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niezmieniający się przez dłuższy czas[1]
(1.2) (o konstrukcjach lub przedmiotach) utrzymujący stałą pozycję[1]
(1.3) łatwo powracający do równowagi po wcześniejszym jej zakłóceniu
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Okres dzieciństwa prawdopodobnie był stabilny i upłynął w przychylnej atmosferze[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) stabilna pozycja
(1.2) stabilny obraz / statyw • stabilna konstrukcja • stabilne rusztowanie
(1.3) fundusz stabilnego wzrostu
synonimy:
(1.1) niezmienny, stały, trwały, ciągły, permanentny
(1.2) niewzruszony, niezachwiany, nieruchomy, solidny
(1.3) zrównoważony, równy
antonimy:
(1.1) niestabilny, zmienny, labilny
(1.2) niestabilny, chwiejny
(1.3) niestabilny, niezrównoważony
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stabilność ż, stabilizacja ż, ustabilizowanie n
czas. stabilizować ndk.
przym. stabilizacyjny
przysł. stabilnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „stabilny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Krystyna Konaszewska-Rymarkiewicz, Interpretacja horoskopu - podstawy, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.