akwilejski
Wygląd
akwilejski (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌakfʲiˈlɛjsʲci], AS: [akfʹilei ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik akwilejski akwilejska akwilejskie akwilejscy akwilejskie dopełniacz akwilejskiego akwilejskiej akwilejskiego akwilejskich celownik akwilejskiemu akwilejskiej akwilejskiemu akwilejskim biernik akwilejskiego akwilejski akwilejską akwilejskie akwilejskich akwilejskie narzędnik akwilejskim akwilejską akwilejskim akwilejskimi miejscownik akwilejskim akwilejskiej akwilejskim akwilejskich wołacz akwilejski akwilejska akwilejskie akwilejscy akwilejskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Zbliżył się do cesarza, a gdy został jego sojusznikiem, uderzył na ziemie patriarchy akwilejskiego[2].
- (1.1) Uczynił to przez poselstwo, na czele którego stał sam patriarcha akwilejski[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) aquilejský
- łaciński: (1.1) Aquileiensis
- słoweński: (1.1) oglejski
- włoski: (1.1) aquileiese
- źródła:
- ↑ Hasło „akwilejski” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Marek Kazimierz Barański, Dynastia Piastów w Polsce, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Andrzej Babuchowski, Agnieszka Czeska Wielcy ludzie Kościoła, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.