akwilejczyk
akwilejczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌakfʲiˈlɛjʧ̑ɨk], AS: [akfʹilei ̯čyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Akwilei[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik akwilejczyk akwilejczycy dopełniacz akwilejczyka akwilejczyków celownik akwilejczykowi akwilejczykom biernik akwilejczyka akwilejczyków narzędnik akwilejczykiem akwilejczykami miejscownik akwilejczyku akwilejczykach wołacz akwilejczyku akwilejczycy
- przykłady:
- (1.1) Akwilejczycy, jak podaje Herodian — uprawiali winną latorośl, a wino eksportowali[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słoweński: (1.1) Oglejčan m
- włoski: (1.1) aquileiese m
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 20.
- ↑ Roman Kamienik, Studia nad topografią powstania Spartakusa, s. 107, w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Sectio F, Nauki Filozoficzne i Humanistyczne Vol. 28 (1973).