Tisch
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Tisch (język niemiecki)[edytuj]

- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
temat słowotwórczy
- odmiana:
- (1.1-2)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Tisch die Tische dopełniacz des Tisches der Tische celownik dem Tisch
dem Tischeden Tischen biernik den Tisch die Tische
- składnia:
- (2.1) w złożeniach Tisch + rzecz./przym. (np. Tischtennis, tischfertig)
- kolokacje:
- (1.1) Tischmanieren • Tischordnung • Tischtuch
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Möbelstück
- hiponimy:
- (1.1) Abstelltisch • Arbeitstisch • Ausziehtisch • Eichentisch • Holztisch • Klapptisch • Marmortisch • Nebentisch • Pokertisch • Roulettetisch • Schreibtisch
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) Tischblatt
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tischlerei ż, Tischler m, Tischlerin ż
- czas. tischen, tischlern
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
- ↑ Mikołaj Rudnicki, Kultura i język, „Język Polski” nr 7/1914, s. 199.