piąty

piąty (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʲjɔ̃ntɨ], AS: [pʹi ̯õnty], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy

(1.1) od 5

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	piąty		piąta	piąte	piąci	piąte
dopełniacz	piątego		piątej	piątego	piątych
celownik	piątemu		piątej	piątemu	piątym
biernik	piątego	piąty	piątą	piąte	piątych	piąte
narzędnik	piątym		piątą	piątym	piątymi
miejscownik	piątym		piątej	piątym	piątych
wołacz	piąty		piąta	piąte	piąci	piąte
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Za zajęcie piątego miejsca nie przyznawany jest żaden medal.

składnia:

kolokacje:

(1.1) piąta kolumna

synonimy:

(1.1) 5.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piątka ż, piąteczka ż, piątek m, piąta ż, piątak m

licz. pięć, pięcioro

przym. piątkowy

wykrz. piona

przedr. pięcio-

związki frazeologiczne:

cztery kąty, a piec piąty • piąte koło u wozu / potrzebny jak piąte koło u wozu • na piątej • brak piątej klepki

etymologia:

uwagi:

W dawniejszej terminologii wyraz był uważany za liczebnik porządkowy, za traktowaniem go jako przymiotnika przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 5

• koreański: (1.1) 다섯째

źródła: