zwierzątko

zwierzątko (język polski)

wymowa:

IPA: [zvʲjɛˈʒɔ̃ntkɔ], AS: [zvʹi ̯ežõntko], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zdrobn. od: zwierzę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zwierzątko	zwierzątka
dopełniacz	zwierzątka	zwierzątek
celownik	zwierzątku	zwierzątkom
biernik	zwierzątko	zwierzątka
narzędnik	zwierzątkiem	zwierzątkami
miejscownik	zwierzątku	zwierzątkach
wołacz	zwierzątko	zwierzątka

przykłady:

(1.1) Chomik to śliczne zwierzątko.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwierzęta nmos, zwierz m, zwierzę n, zwierzyna ż, zwierzyniec m, zezwierzęcenie n, zwierzęcość ż, zwierzak m, zwierzaczek m

czas. zezwierzęcić się dk.

przym. zwierzęcy, zwierzyńcowy

przysł. zwierzęco

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. zwierzę + -ątko

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: zwierzę

• bułgarski: (1.1) животинка ż, животинче n
• hiszpański: (1.1) animalito m, animalillo m
• niemiecki: (1.1) Tierchen n

źródła: