nowość

nowość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈnɔvɔɕʨ̑], AS: [novość] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha czegoś nowego

(1.2) coś nowego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	nowość
dopełniacz	nowości
celownik	nowości
biernik	nowość
narzędnik	nowością
miejscownik	nowości
wołacz	nowości

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nowość	nowości
dopełniacz	nowości	nowości
celownik	nowości	nowościom
biernik	nowość	nowości
narzędnik	nowością	nowościami
miejscownik	nowości	nowościach
wołacz	nowości	nowości

przykłady:

(1.1) Jedyną zaletą tego samochodu jest jego nowość, nie podoba mi się ani design, ani kolor.

(1.2) Ten telefon to nowość na rynku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nowinka ż, nowatorstwo n, nowator m, nowatorka ż, odnawianie n, odnowienie n, nowina ż, nowy mos, nówka ż

przym. nowy, nowatorski

przysł. nowo, nowatorsko

czas. odnawiać ndk., odnowić dk.

związki frazeologiczne:

od nowości

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) newness, novelty; (1.2) novelty
• arabski: (1.2) حدث ,بدعة ,حداثة ,طرافة
• francuski: (1.2) nouveauté ż
• litewski: (1.1) naujiena ż, naujumas m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)

źródła: