przekonanie

przekonanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʃɛkɔ̃ˈnãɲɛ], AS: [pšekõnãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) czyjeś przeświadczenie o prawdziwości jakiejś opinii

(1.2) rzecz. odczas. od przekonać

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przekonanie	przekonania
dopełniacz	przekonania	przekonań
celownik	przekonaniu	przekonaniom
biernik	przekonanie	przekonania
narzędnik	przekonaniem	przekonaniami
miejscownik	przekonaniu	przekonaniach
wołacz	przekonanie	przekonania

(1.2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	przekonanie
dopełniacz	przekonania
celownik	przekonaniu
biernik	przekonanie
narzędnik	przekonaniem
miejscownik	przekonaniu
wołacz	przekonanie

przykłady:

(1.1) Przekonanie o płaskości Ziemi wbrew pozorom w średniowieczu nie było powszechne.

(1.1) Jego przekonanie o własnej wyższości jest bardzo aroganckie.

(1.2) Przekonanie go do zmiany opinii może być trudne.

składnia:

(1.1) przekonanie + D. + o + Ms. • przekonanie + D. + na temat + D.

(1.2) przekonanie + D. + do + D.

kolokacje:

(1.1) błędne przekonanie

synonimy:

(1.1) opinia, pogląd, wiara, przeświadczenie, pewność

(1.2) perswazja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przekonywanie n

czas. przekonywać ndk., przekonać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) conviction, opinion, belief
• arabski: (1.1) اعتقاد
• duński: (1.1) overbevisning w
• hiszpański: (1.1) convicción ż; (1.2) convencimiento m
• japoński: (1.1) 信念
• jidysz: (1.1) (powszechne) שמועה ż (szmue)
• litewski: (1.1) tikėjimas m, nuomonė ż
• niemiecki: (1.1) Überzeugung ż, Gesinnung ż, Zuversicht ż

źródła: