Schelte

Schelte (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ostra i głośna słowna krytyka, zganienie

(1.2) bura

odmiana:

(1.1-2) lp die Schelte, Schelte, Schelte, Schelte; lm Schelten, Schelten, Schelten, Schelten

przykłady:

(1.1) Wegen des Minarett-Verbots droht der Schweiz Schelte von der UNO. → Z powodu zakazu minaretów Szwajcarii grozi ostra krytyka ze strony ONZ.

(1.1) Brasiliens Trainer kommt trotz Schiri-Schelte ohne Strafe davon. → Trener Brazylii uniknie kary mimo ostrej krytyki wobec sędziego.

(1.2) Er bekam Schelte vom Vater. → Dostał burę od ojca.

składnia:

eine Schelte für/wegen etwas → ostra krytyka za coś

eine Schelte an etwas/jemanden → ostra krytyka wobec/pod adresem czegoś/kogoś

w złożeniach: (rzeczownik)+Schelte → ostra krytyka (czegoś/kogoś)

kolokacje:

Richterschelte ż

synonimy:

Tadel ż

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. schelten

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: