Merkurianin

Merkurianin (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmɛrkurʲˈjä̃ɲĩn], AS: [merkurʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) s.f. hipotetyczny mieszkaniec Merkurego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Merkurianin	Merkurianie
dopełniacz	Merkurianina	Merkurian
celownik	Merkurianinowi	Merkurianom
biernik	Merkurianina	Merkurian
narzędnik	Merkurianinem	Merkurianami
miejscownik	Merkurianinie	Merkurianach
wołacz	Merkurianinie	Merkurianie
depr. M. i W. lm: (te) Merkuriany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) groźny / przyjazny Merkurianin • spotkać Merkurianina • być Merkurianinem • Merkurianie wylądowali • ohydni Merkurianie / ohydne Merkuriany • inwazja Merkurian • statek kosmiczny Merkurian

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kosmita

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Merkury mos/mzw, Merkuria ż, Merkuralia nmos, merkuriusz mrz, merkurialność ż

forma żeńska Merkurianka ż

przym. merkuriański, merkurialny, Merkurowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. Merkury + -anin

uwagi:

(1.1) nazwy mieszkańców planet, księżyców itp. piszemy od dużej litery

(1.1) zobacz też: Andromedianin • Kasjopejanin • Marsjanin • Merkurianin • Plejadianin • Selenita • Ziemianin • Wenusjanin

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Mercurian
• baskijski: (1.1) merkuriar
• esperanto: (1.1) merkurano
• rosyjski: (1.1) меркурианец m
• słowacki: (1.1) Merkúran m

źródła: