Latyn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Latyn (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) staroż. etn. członek starożytnego ludu zamieszkującego Lacjum[1]; zob. też Latynowie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z języka Latynów wyrosła łacina, która stała się językiem urzędowym imperium i fundamentem kultury europejskiej[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) Piotr Latyn • etniczni Latyni • król / ziemie Latynów
synonimy:
(1.1) war. Latyńczyk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Lacjum n, Latyńczyk mos, latynizacja ż, latynizm mrz, latynista mos, latynistka ż, latynistyka ż, latynizator mos, latynizowanie n, zlatynizowanie n
forma żeńska Latynka ż
czas. latynizować ndk., latynizować się ndk., zlatynizować dk., zlatynizować się dk.
przym. latyński
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Latinus
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Latynowie” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. z Internetu