Besitz

Besitz (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [bəˈzɪt͡s]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) majątek, mienie

(1.2) praw. posiadanie

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Besitz	die Besitze
dopełniacz	des Besitzes	der Besitze
celownik	dem Besitz	den Besitzen
biernik	den Besitz	die Besitze

przykłady:

(1.1) Bei einem Feuer hat er seinen gesamten Besitz verloren. → (On) stracił w pożarze cały swój majątek.

składnia:

kolokacje:

(1.2) Besitzanweisung • Besitzdiener • Besitzkonstitut • Besitzmittler • Besitzmittlungsverhältnis • Besitzstörung • Besitzstörungsklage

synonimy:

(1.1) Vermögen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Besitzen n, Besitzung ż, Besitzer m, Besitzerin ż

czas. besitzen, besetzen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: