otorynolaryngologia

otorynolaryngologia (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. dział medycyny zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób jamy ustnej, gardła, nosa, ucha i szyi, a także zaburzeń głosu, słuchu i równowagi; zob. też otorynolaryngologia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	otorynolaryngologia	otorynolaryngologie
dopełniacz	otorynolaryngologii	otorynolaryngologii / przest. otorynolaryngologij
celownik	otorynolaryngologii	otorynolaryngologiom
biernik	otorynolaryngologię	otorynolaryngologie
narzędnik	otorynolaryngologią	otorynolaryngologiami
miejscownik	otorynolaryngologii	otorynolaryngologiach
wołacz	otorynolaryngologio	otorynolaryngologie

przykłady:

(1.1) Profesor jest konsultantem krajowym ds. otorynolaryngologii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) otorynolaryngologia dziecięca / kliniczna

synonimy:

(1.1) daw. otolaryngologia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. otorynolaryngolog mos

przym. otorynolaryngologiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. oto- + ryno- + laryngologia

uwagi:

zwykle w lp

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) otorhinolaryngology
• baskijski: (1.1) otorrinolaringologia
• białoruski: (1.1) отарыналарынгалогія ż
• hiszpański: (1.1) otorrinolaringología ż
• niemiecki: (1.1) Otorhinolaryngologie ż
• rosyjski: (1.1) оториноларингология ż
• włoski: (1.1) otorinolaringoiatria ż, otoiatria ż

źródła: